Criminalizing solidarity: The Greek state's war on the movements

Theodoros Karyotis

July 2016

First published at roarmag.org

In the early morning of July 27, refugee families and supporters who were sleeping at Thessaloniki’s three occupied refugee shelters — Nikis, Orfanotrofeio and Hurriya — were woken up by police in riot gear. In a well-orchestrated police operation, hundreds of people were detained. Most occupants with refugee status were released, while some were transported to military-run refugee reception centers. The rest of the occupants, 74 people of more than a dozen different nationalities, were taken into police custody.

Immediately after Orfanotrofeio was evacuated, bulldozers marched in and demolished the building, an abandoned orphanage “donated” five years ago to the enterprising Greek Orthodox Church by a previous government. Under the rubble were buried tons of clothes, foodstuffs and medicine collected there by grassroots solidarity structures to be distributed to refugee families in need. Hours later, No Border Kitchen, an autonomous structure providing food to refugees in the island of Lesvos, was also forcefully evicted by the police.

Τα κοινά της πόλεως

Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα σύντομο αλλά οξυδερκές κείμενο του Γιώργου Λιερού. Το βιβλίο του "Κοινα, κοινότητες, κοινοκτημοσύνη, κομμουνισμός" κυκλοφορησε μόλις απο τις "Εκδόσεις των Συναδέλφων".

Γιώργος Λιερός

  Τα κοινά της πόλεως, είναι η πολιτική ζωή μιας δημοκρατικής πολιτείας. Στην καθομιλουμένη, παίρνω μέρος στα κοινά, σημαίνει συμμετέχω στην πολιτική, σε μια πολιτική δημοκρατική, ανοιχτή στη συμμετοχή. Με αυτήν ακριβώς την έννοια, χρησιμοποιεί τον όρο «τα κοινά», η Άρεντ: τα κοινά είναι η δημόσια σφαίρα, η οποία διακρίνεται από την  ιδιωτική. Πιο συγκεκριμένα – σύμφωνα με την Άρεντ – οτι δηλώνει ο όρος δημόσιο, είναι η δημόσια εμφάνιση και ο «κοινός κόσμος». Ο «κοινός κόσμος», δεν είναι παρά ο κόσμος «στην έκταση που είναι κοινός για όλους μας και διακρίνεται από τον χώρο που κατέχουμε ιδιωτικά μέσα σ’ αυτόν»˙ είναι ο δημιουργημένος από τον άνθρωπο κόσμος και «όσα συμβαίνουν μεταξύ εκείνων που τον κατοικούν από κοινού»˙ «ένας κόσμος πραγμάτων» (που έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής) ο οποίος «συνδέει και συγχρόνως χωρίζει τους ανθρώπους». Σύμφωνα με την ορολογία που εισάγει ο Δ. Κωτσάκης και στο πνεύμα της προσσέγγισης του, θα μπορούσαμε να πούμε οτι τα κοινά της πόλεως, είναι τα κοινά διά των οποίων συγκροτείται το πλήθος σε δημόσιο σώμα˙ οτι έχουν να κάνουν με το «καθολικό μέρος του κοινού χώρου που απαιτείται προκειμένου ο κοινός χώρος να ολοκληρωθεί ως  χώρος της άμεσης δημοκρατίας».

Video: "Towards a radical cooperativism against the crisis of imagination" - Athens Biennale 2015

A needs-based economy and a radical cooperativism can help us overcome not only the tyranny of the market, but also our own inability to imagine our welfare outside of it.

Athens Biennale 2015-2017 "OMONOIA"

Synapse 1: Introducing a laboratory for production post-2011

Session I: Alternative Economies

Panel B - Cooperativism: Florent Berlioux, Theodoros Karyotis, Sharryn Kasmir

This session explored four institutions of human economy – alternative currencies, cooperativism, urban welfare and commons – and reflected on how these forms can become permanent and sustainable alternatives.